Wil je vanuit een organisatie groepsleren stimuleren?

Wat is intervisie?

Intervisie is oorspronkelijk gebaseerd op naoorlogse Japanse kwaliteitscirkels. De wens om het morgen beter te doen dan vandaag! In de 70-er jaren werd het veelvuldig in de gezondheidszorg toegepast.

Intervisie is een mooie leertool om als individu en als organisatie te groeien.

“samen met je collega’s werkgerelateerde situaties bespreken, elkaar feedback geven en eyeopeners delen om zo van elkaar leren. “

Waarom Intervisie?

– Intervisie kost niet veel tijd en levert veel op.
– Je krijgt feedback van 5 tot 8 personen; die verschillende invalshoeken helpen je vaak sneller op weg.
– Je leert je collega’s goed kennen.
– Intervisie is niet hiërarchisch. Ieder is gelijkwaardig.
– Na iedere ronde wissel je van rol. Hierdoor word je krachtiger, weerbaarder en onafhankelijker.
– Een groep kan heel stimulerend en uitdagend werken.

Hoe werkt intervisie?

Bij intervisie ga je op een gestructureerde manier aan de slag met casuïstiek die door de deelnemers worden ingebracht. Je behandelt één casus tegelijk. Heb je tijd over, dan kun je natuurlijk tijdens dezelfde bijeenkomst na die ene casus nog een volgende behandelen.

Begeleiding van intervisie

Van elkaar leren door intervisie is prachtig. Een groep weet meer dan het slimste groepslid, als je alle ideeën weet te bundelen of te middelen. Maar alleen als de leden in alle veiligheid, vrijelijk hun eigenwijze mening geven.

Je moet de intervisie vanaf de start wel goed organiseren. In het begin is het aan te raden een intervisietrainer erbij te halen om de gezamenlijke uitgangspunten vast te stellen en een intervisiemodel in te trainen. Is de intervisiegroep eenmaal goed op gang, dan kan zij vaak wel zonder begeleiding verder.

Maar ook dan is het een aanrader eens per zoveel tijd een begeleider in te zetten. Je voorkomt zo dat de intervisie een gewone “praatgroep” wordt.

Wat is belangrijk bij intervisie?

Samenstelling; collega’s die (ongeveer) hetzelfde werk doen en elkaars werksituaties herkennen;
– Regelmaat; als deelnemers gemakkelijk afzeggen, valt de intervisiegroep snel als los zand uit elkaar;
– Vertrouwen; wat ín de groep besproken wordt, blijft bínnen de groep!;
– Structuur; voorkomt eindeloze discussies. Focus op de ingebrachte casus maakt intervisie zo sterk.

Wat moet je vooral níet doen?

Een veelgemaakte fout bij intervisie is dat de leidinggevende meedoet. Het gevoel dat het besprokene terug kan komen in een beoordelingsgesprek leidt er dan vaak toe dat deelnemers zich niet vrij voelen te bespreken wat op hun hart ligt.

Wat verder vaak fout gaat bij beginnende intervisiegroepen is het gebrek aan prioriteit die deelnemers geven aan het bijwonen van de bijeenkomsten. De intervisie heeft zich immers nog niet bewezen en er zijn dringender dingen te doen.

Welke Intervisiemethode?

In mijn intervisiegeleiding maak ik graag gebruik van het 7-stappen model van het Collectieve Reflectie en Actie Model (CREA-M) van Ger van Doorn en Marijke Lingsma omdat daarin vooral de (zelf)reflectie gestimuleerd wordt. Het model schakelt van de individuele reflectie van de casus inbrenger naar de collectieve reflectie van de andere deelnemers. Iedereen leert ten allen tijde. Van belang is dat er geen concrete adviezen gegeven worden, maar dat bewust ruimte wordt gelaten voor de individuele eyeopeners van alle andere deelnemers. Dit leidt op den duur tot veranderingen in gedrag, van houding, normen en waarden.

Neem eens contact op om te praten over de mogelijkheden.